DÜNƏNİMİZİ BİLƏK Kİ, SABAHIMIZ AYDIN OLSUN

Tarix: 17:11 23.05.2025
"Tanınmış alman alimi Adam Mets yazırdı: “ermənilər ağlar içərisində ən pis qullardır. Abır-həyaları yoxdur, oğurluqları çox yayılmışdır, onların xasiyyəti, dilləri kobuddur”.
Hörmətli oxucum! Üzümü sənə tuturam, ey böyük Türk gənci! Ona görə sənə ki, dünənini bil ki, sabahını müəyyənləşdirə biləsən, dostunu, düşmənini tanı ki, bir də səhvə yol verməyəsən. Bir də düşmənə dost, böyük qardaş deyib süfrənin başında oturtmayasan ki, sabah sənin evinə sahib çıxsın. Unutmayasan ki, düşmən düşməndir, o, heç vaxt dost ola bilməz!
Mirzə Cəlil “Molla Nəsrəddin”in 16 iyun 1906-cı il tarixli 11-ci sayında yazırdı ki: “Rusiya hökumətinin yolunda cani-dillə xidmət edən müsəlmanlara layiqincə vəzifə və ənam verilsin və bununla belə, Rusiyanın müstəbid idarəsinin tərəfdarı olmayan müsəlmanlar Saxalin ərazisinə göndərilsin”.
Uzun illər dahilərimizin ağıllı kəlamlarını, öyüd-nəsihətlərini qulaq ardına vurduq. Nəticəsi çox ağır oldu. Faciə dalınca faciə yaşadıq. Ən dəhşətlisi isə o oldu ki, bu faciələri bizə unutdurmağa cəhd etdilər.
“Bir millət şadlıq günlərini yadında saxladığı kimi matəm günlərini də unutmamalıdır. O gün, o qital, o öldürüş bizə, biz türklərə bağlanmış idi”. Prof. Ş.Hüseynov yazır ki: “tarix boyu türk xalqlarına dərin nifrət və düşmənçilik hissi bəsləmiş təcavüzkar erməni millətçiləri Qafqazda rus şovinistlərinin köməyi ilə Azərbaycan xalqına qarşı dəfələrlə açıq təcavüzkar qətliam həyata keçiriblər”.
Bunların ən dəhşətlisi 1905-1907, 1918-1920, 1988-1993-cü illər faciələridir. Bir əsrdə bir xalqa, bir məmləkətə dəfələrlə faciə yaşadanlar bizi bir millət kimi torpaqsız və vətənsiz qoymağa çalışdılar...
1918-ci il Batum müqaviləsinə görə cəmi 9 min kv. km. ərazisi olan Ermənistan bu gün ən azı 40 min kv.km. əzəli Azərbaycan torpaqlarını öz nəzarəti altına alıb. Bu torpaq, bu sərvət sənindir, malına, torpağına sahib çıx, Türk gənci!
BMT Baş Məclisinin 1948-ci ildə qəbul etdiyi 9 dekabr tarixli Beynəlxalq Konvensiyasına görə bu qəbildən olan cəza aksiyaları hüquqi baxımdan soyqırım sayılmalıdır. O soyqırım ki, dost və qardaş saydıqların dəfələrlə səni faciələrə məruz qoyaraq, “Rusiya və Qərbin xristian dünyasının tarixdən gələn düşmənçilik meylli dairələrini cəlb etməklə” illərlə işləyib hazırladığı torpaq işğalı məsələsini həyata keçirdilər. Və elə onların “xeyir-duası” ilə “erməni-müsəlman qırğını, davası” siyasi leksikona daxil edildi.
Uzun illər Rusiyanın hakim dairələrinə arxalanaraq Türkiyəyə qarşı səlib yürüşü keçirməyin boşuna bir iş olduğunu “dərk etdikdən” sonra üzünü Osmanlı torpaqlarından Qafqaz səmtinə döndərdi.
Qafqaz “panislamizmin”, “pantürkizmin” dayağıdır deyə ideoloji təxribata, hay-küyə, şüvənliyə başladı. Müxtəlif dövrlərdə, müxtəlif dairələrdən “züy tutanlarına” arxalanaraq bu məkirli siyasətini gah gizli, gah açıq yolla həyata keçirdi. Qafqazın Rusiya tərəfindən işğal edilməsindən sonra amansızlıqla əzəli Azərbaycan torpaqlarına sahibliyə başladı.
“Çox qısa müddət ərzində İrandan və Türkiyədən 130 minə yaxın erməni, əsasən, Şimali Azərbaycanın İrəvan, Naxçıvan və Qarabağ xanlıqları ərazisinə və Qafqazın başqa bölgələrinə köçürüldü. 1828-ci ildə İrəvan və Naxçıvan xanlıqları ərazisində yeni bir inzibati bölgə, “Erməni vilayəti” təşkil edilərkən bu ərazidə 752 yaşayış məntəqəsindən cəmi 62-si erməni kəndi olub”.
Hətta Qərbi Azərbaycanda tarixən ermənilərin dövlətlərinin olmadığını özləri də bildirirdilər. Tanınmış erməni alimi B.İşxanyan etiraf edərək yazırdı: “ermənilər, həmçinin Qafqaz ərazisinin müxtəlif hissələrində yalnız son əsrlər ərzində yayılıblar. Ermənilərin həqiqi vətəni kiçik Asiyadır, yəni Rusiya hüdudlarından kənardadır".
Həmkarının fikirlərini bir daha təsdiq edən digər bir erməni alimi Hovannesyan isə qəti şəkildə bildirirdi ki, “qədim dövrlərdə qısa bir zaman kəsiyindən savayı Kilikiyadan Qafqaza qədər olan torpaqlar heç vaxt ermənilərə məxsus olmayıb”.
Azərbaycanın varlığını, mövcudiyyətini, sərvətlərini gözü götürməyən ermənilər və havadarları pis xislətlərindən, əsassız iddialarından əl çəkə bilmədilər. Hər zaman ələ düşən fürsətdən istifadə edərək öz çirkin siyasətlərini həyata keçirdilər. 1905-ci ildə 9 yanvar Peterburq qanlı bazar hadisələrindən az sonra Bakıda, Qafqazda müsəlmanlara qarşı soyqırımına başladılar. 1905-ci ilin əvvəllərində Bakıda, Naxçıvanda, İrəvanda, Zəngəzurda, Gəncədə, Qarabağda ermənilər müsəlmanları qılıncdan keçirdi, evlərini, obalarını yandırdı, viran qoydu.
1905-ci ildə olduğu kimi 1918-ci ildə də ermənilər imperiya ruhlu Sovet qoşunları ilə bir daha Azərbaycan xalqına dəhşətli günlər yaşatdılar. Mart faciəsindən bir il sonra Üzeyir bəy yazırdı: “Bakı şəhəri İslam Ordusu tərəfindən alınmamış olsaydı və Bakı Quberniyası şəhər ilə bərabər, Allah göstərməsin, “Sovetlər” əlində qalsaydı, bilirsinizmi binəva müsəlmanların başına nələr gələrdi? Zənn etmirəm ki, Bakıda müsəlman naminə bir kəs qalmış ola idi”.
Beləcə illərlə suyunu içdiyi, çörəyini yediyi ocağa naxələf çıxdı “qonşu”muz. Əslində naxələflik onlara dədə-babadan mirasdır. Qapılarımızda nökərçilikedən gedələri türk torpağında oturub “türksüz Ermənistan” xülyasına düşdü.
“1914-cü ildə Andranikin silahlı dəstəsi Xoy, Dilman, Səlmas əyalətlərində 150 minə yaxın, Şərqi Anadoludakı Qars, Ərdəhan və Ərzurum bölgəsində 200 mindən artıq azərbaycanlını qətlə yetirərək həmin əraziləri müsəlmanlardan təmizləyib”.
Çox əvvəllər, hələ şagird olanda hansısa bir kitabdan bu sözləri oxumuşdum: “Stalin sağ olsun ki, Rusiyada, yaxud SSRİ-də milli məsələ yoxdur”. Görkəmli publisist Ceyhun Hacıbəyli isə: “bolşeviklərin müdrik idarəçiliyi sayəsində hamı “tarazlaşıb”-deyə eyhamla fikrini bildirirdi. Zaman və tarixin gərdişi sübut etdi ki, Ceyhun bəy haqlıdır və bu “tarazlıq” bizlərə aid olmayıb, biz həmişə ögey münasibətə məruz qalmışıq.
1915-ci ildə “Yeni iqbal” qəzetində dahi Üzeyir Hacıbəyli “Filankəs” imzası ilə yazırdı: “Dünyada iki şey var:
- Haqq və Nahaq.
- Kişilik nədir?!
- Kişilik ondadır ki, tutduğun işin nahaq olduğunu sənə bildirəndə boynuna almaq və bir də özgəsinin tutduğu işin də haqq olduğunu iqrar etmək”.
Çox təəssüf ki, bizim bu naxələf, çörəyi dizinin üstündə olan qonşumuz və onların havadarlarının Üzeyir bəy demiş “kişi”liyi yoxdur ki, nahaq yolda olduqlarını etiraf etsinlər. Onda gərək biz onlara nahaq olduqlarını, bizim isə haqlı olduğumuzu başa salaq, özü də necə lazımdır elə!
Əslində bizim haqlı olduğumuzu ermənilər və onlara “züy tutan”lar da yaxşı bilir. Dəfələrlə hadisələrin şahidi olan rus generalı Mayevski əksər dindaşlarından fərqli olaraq həqiqəti söyləyib: “Həqiqəti olduğu kimi söyləmək lazımdırsa, Şərqdə vəhşi olanlar müsəlmanlar deyil, əksinə, müxtəlif hadisələri törədən şərqli xristianlar olub. Onlar törətdikləri hadisələri kimsəsiz müsəlmanların boynuna yıxdılar”
..Unutmayaq ki, imperiyanın Azərbaycanda və bütün Qafqazda oynadığı qanlı oyunlar “təhlükəli millətlərə” dərs vermək təşəbbüsündən irəli gəlir. “İstila rejiminin Azərbaycan türklüyü üzərində icra etməkdə olduğu min bir vəhşət və imha (məhv etmək) əməliyyatının bu gün başında rusların “erməni siyasəti” durmaqdadır”. 20-ci yüzilliyin əvvəllərində söylənilən bu fikir əsrin sonunda bir daha özünü doğrultdu.
“Millətlər bir millət olaraq yaşaya bilmək üçün, hər şeydən əvvəl, özlərini bilməli, müəyyən fikir və amalları ətrafında birləşərək bütün bu məfkurəyə, qayeyi-xəyala hədəf olacaq o işıqlı yıldıza sahib olmalıdırlar”. Amma ermənilərin heç vaxt öz amal və fikirləri olmadığı üçün havadarlarının “məfkurəsi” ilə yaşamağa məhkum ediliblər.
Ta qədimdən bu günə kimi gün kimi aydındır ki, erməniləri daima ruslar idarə edib və biz də müstəqilliyimiz uğrunda mübarizəyə qalxdıqda ortaya milli məsələ problemi atılıb. Həmişəki kimi “indi də Ermənistan rusları qabağa verib, özü isə dalda durub. Əgər Rusiya bu meydandan çəkilərsə, Ermənistan indi oynadığı oyunları oynaya bilməz. Ona görə də Ermənistan çalışır ki, özünü Rusiyanın sadiq qulu kimi göstərərək Qarabağ problemini Rusiyanın vasitəsilə öz xeyirinə həll etsin”.
Amma bu bizi ruhdan salmasın. “Yüz illik əsarət dərsi ilə iki illik hürriyyət qovğası bizi özümüzə tanıtdı”. Tanıtdı ki, “əsrin ilk istiqlal imtahanını verən ata-babalarımızın nəsihətini, fikir və düşüncələrini yada salaq, oxuyaq, fikirləşək və iş görək!”. İndi bu işi görmək sənin üzərinə düşür, ey gənclik! Çalış mücahidliklə dolu həyat yaşayan, istiqlal və maarif fədaisi olan əcdadlarının adına layiq ol!
Professor Qərənfil Dünyaminqızı